http://StarePolskieKino.blogspot.com/
Po raz pierwszy spotykają się w dworze Pleszczowickim pewnego sierpniowego ranka 1924 roku. Jest ich siedmiu. Mają broń i siodła, nie mają koni (był to zalążek 1 pułku ułanów legionowych)… Gończa zakochał się w pięknej pani dziedziczce, Marii, lecz pojawienie się męża odbiera mu nadzieję… Janek darzy sympatią maleńką Krzysię… Zabierają konie i wyruszają na wojnę. Dołącza do nich pan dziedzic, lecz ginie w wojennej zawierusze. Po pietnastu latach znów się spotykają. Gończa jest pułkownikiem, Janek – majorem. Uprzednio jednak złożyli „śluby ułańskie”, że się nigdy nie ożenią. Cóż z tego, kiedy drzemiące uczucia budzą się do życia. I w końcu na ślubnym kobiercu stają cztery pary, bo jednocześnie ordynansowie obu oficerów zdołali podbić serca miejscowych nadobnych „garkotłuków”…
Premiera: 1934. 12. 23
http://filmpolski.pl/fp/index.php/22444
