Włóczęgi – polski film komediowy z 1939 r. w reżyserii Michała Waszyńskiego o perypetiach dwóch lwowskich baciarów – Szczepcia i Tońcia, którzy muszą się zająć osieroconą sąsiadką – Krysią. Sprawę komplikuje babcia Krysi – oschła baronowa Dorn (Stanisława Wysocka), która za wszelką cenę chce przygarnąć wnuczkę.
Jest to jeden z ostatnich filmów z udziałem Szczepka i Tońka – legendarnych lwowskich „batiarów”. Tytuł filmu Michała Waszyńskiego doskonale oddaje typ bohaterów, wykreowanych przez Henryka Vogelfangera i Kazimierza Wajdę. We „Włóczęgach” grają dwójkę ulicznych grajków o pustych kieszeniach i gołębim sercu.
Obsada: Henryk Vogelfanger – Tońko, Kazimierz Wajda – Szczepko i inni…
Powróć do działu: Filmy Przedwojenne