Każdemu wolno kochać – polska komedia romantyczna z roku 1933 w reżyserii Mieczysława Krawicza. Film czarno-biały. Pierwszy polski film w pełni udźwiękowiony.
Fabuła: Alojzy Kędziorek jest biednym muzykiem zakochanym z wzajemnością w młodej Paniczce Renacie. Rodzice dziewczyny nie chcą przystać na zaloty człowieka „niższej” klasy i chcą wydać córkę za bogatego rzeźnika – Pana Balerona. Zakochany po uszy muzyk pisze piosenkę Każdemu wolno kochać, która podbija serce nie tylko młodej dziewczyny, jednak rodzice wysyłają córkę na prowincję do posiadłości rzeźnika „Świntuchy” w gminie Wygłupia. Muzyk podąża za nią. Tymczasem za sprawą obrotnego przyjaciela Hipka (który sprzedał piosenkę niczego nie świadomego kompozytora), utwór podbija serca całej Warszawy.
Obsada: Mira Zimińska − Lodzia, Józef Orwid − właściciel kamienicy, Adolf Dymsza − Hipek, Witold Conti − Gwiazdor rewiowy i inni…
Powróć do działu: Filmy Przedwojenne