Polskie Radio – Marian Hemar

Wiersz Mariana Hemara: Polskie Radio

Żyjemy pośród Anglików,
Warto tedy czasami
Zestawić siebie z nimi,
Ich porównywać z nami –

Zostawiając na boku
Pochopniejsze i skorsze
Wnioski, co u nich lepsze,
Co podobne, co gorsze.

Ani kompleks niższości,
Ani megalomania
Nie powinny zamącać
Spokoju porównywania.
*
Weźmy np. radio –
Z miejsca różnice chwytasz
Gdy przemawia angielski
Albo polski dygnitarz.

Bez względu na odmiellność
Osoby, treści, języka,
Polskiego i angielskiego
Rozróżnisz dostojnika.
*
Anglik zaczyna “Good evening”.
Polak w natchnieniu dysze:
“Rodacy!”, “Obywatele!”,
Co najmniej: ” Towarzysze!”

Anglik mówi do ciebie.
Jesteś dlań wart zachodu.
Polak od razu się zwraca
Do całego narodu.

Anglik – z zażenowaniem,
Jakby tłumaczył ukradkiem:
“Forgive me my being too clever,
Mówię co wiem. Wiem przypadkiem”…

Polak, gdy przed mikrofon
Na dziesięć minut go biorą –
Rzecz dziwna – momentalnie
Poczuwa się Wernyhorą.

Słuchając go, zażenowaniu
Jakoś się oprzeć nie mogę,
Że mi tak wszystko tłumaczy,
Jak pijanemu drogę.

Krzyknął: “Bracia!” – a mówi
Jak ekonom do chłopów,
Jak felczer w kasie chorych,
Jak belfer do nas, jełopów.
*
Anglik, gdy nie ma tematu,
Po prostu – nie miewa speechu.
Polak w takim wypadku
Mówi o Duchu. O Zniczu.

O rubieży, o chramie,
O Chrobrym, o Jagiellonach,
O Kościuszce, Grunwaldzie,
Lub (rzadziej) o legionach.

O, słowa biało-czerwone!
O, słowa we krwi i w mleku,
Co nic nie znaczą – mówione
Częściej, niż raz na ćwierć wieku!
*
Anglik kończy, powiedział:
“Good night”. Najuprzejmiej jak mógł.
Polak nie umie zakończyć
Bez “Tak nam dopomóż Bóg”.
*
Różnica stylu przemówień
Inny też efekt oznacza
U angielskiego, a inny
U polskiego słuchacza.

Gdy w programie radiowym
Przemowa dostojnika –
Anglik nastawia odbiornik.
Polak odbiornik zamyka.

Zapraszam do działu: Marian Hemar