Zula Pogorzelska, prawdziwe imię: Zofia Pogorzelska. Piosenki Zuli Pogorzelskiej. Polska śpiewaczka, aktorka filmowa, teatralna i tancerka kabaretowa. Urodzona w 1896 lub 1898 roku w Eupatorii zaś zmarła 10 lutego 1936 w Wilnie. Pani Zula występowała w warszawskich teatrach: „Qui Pro Quo” (1919-1925 i 1929-1930), dorywczo w kabarecie „Nietoperz”, „Perskim Oku” (1925-1927), Teatrze Nowości (1927-1928), „Morskim Oku” (1928-1931), „Bandzie” (1931-1933), „Rexie” (1933), „Cyganerii” (1933-1934). Gościnnie występowała w wielu miastach Lublinie, Kowlu, Łucku, Równem, Pińsku, Dubnie, Baranowiczach, Lidzie, Wilnie, Grodnie, Białymstoku.
Była ulubienicą warszawskiej publiczności, a prasa nazywała ją „polską Mistinguett„. W jej repertuarze dominowały piosenki komiczne i sentymentalne, które wykonywała w charakterystyczny sposób. Do największych szlagierów wylansowanych głosem Zuli Pogorzelskiej należą: Ja się boję sama spać, Cała przyjemność po mojej stronie, Czy pani mieszka sama. Do legendy przeszła jej interpretacja słynnego tanga Mały gigolo wykonanego pod koniec lat dwudziestych na scenie Qui Pro Quo.. Teksty dla Zuli Pogorzelskiej pisali m.in. Andrzej Włast i Marian Hemar. Zula Pogorzelska występowała również w filmie, na ekranie kinowym wystąpiła w: Gorączka złotego (1926), Niebezpieczny romans (1930), Bezimienni bohaterowie (1931), Ułani, ułani, chłopcy malowani i Sto metrów miłości (1932), Romeo i Julcia, Zabawka i Dwanaście krzeseł (1933), Kocha, lubi, szanuje (1934). Zmarła przedwcześnie w wileńskim sanatorium w 1936 roku. Na jej pogrzebie, na warszawskich Powązkach przybyły tłumy wiernej publiczności.
Zula Pogorzelska! (1896 or 1898 – 10.02.1936)
Piosenki Zuli Pogorzelskiej:
Zapraszam do oglądnięcia klipów muzycznych z mojej playlisty:
YouTube responded with an error: The playlist identified with the request's <code>playlistId</code> parameter cannot be found.
